Κάποιοι ζήτησαν να βάλουμε και σκουλαρίκια στις γιαγιάδες...
Στο εσωτερικό της κάρτας κολλήσαμε το παρακάτω ποίημα:
Θέλω τον παππού και τη
γιαγιά κοντούς
Θεέ μου, σε παρακαλώ
τον παππού μου να κοντύνεις,
και γιαγιά πολύ ψηλή
στα παιδιά μη δίνεις.
Εύκολα θέλω να φτάνω
τον παππού και τη γιαγιά,
να μπορώ να τους χαϊδεύω
τ΄ άσπρα, κάτασπρα μαλλιά.
Ο παππούλης κι η γιαγιούλα
θέλω να ‘ναι πιο κοντά.
Όχι να ‘ναι αυτοί στα ύψη
κι εγώ τόσο χαμηλά.
Θέλω να ‘μαστε ίσια, ίσια
και να παίζουμε μαζί.
Έτσι πιο όμορφη θα νιώθω
τη ζωή.
Γι’ αυτό άκουσέ με, Θεέ μου,
κάνε τους και τους δυο κοντούς.
Αυτό πάει να πει γιαγιούλα
και γλυκός - γλυκός παππούς.
Και στην τάξη μας τραγουδήσαμε και μάθαμε το τραγούδι : "Παππουδογιαγιάδες", από το CD του Τάσου Ιωαννίδη: "Οι ρυθμοί και οι αριθμοί". Τους στίχους μπορείτε να τους βρείτε στην περσινή μου ανάρτηση, πατώντας εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου