"Ροζώ", της Ράνιας Μπουμπουρή

Η "Ροζώ",  της Ράνιας Μπουμπουρή μας συντρόφευσε για μια μέρα στο μάθημά μας. 

Τα παιδάκια με κοιτούσαν με προσοχή και περιέργεια να διαβάζω την ανατρεπτική "Ροζώ", που επιτέλους αποτυπώνει και των κοριτσιών τον δυναμισμό και την πιθανή επιθυμία για παρέμβαση σε καταστάσεις που μπορούν να βοηθήσουν.

Τα αγόρια της τάξης με κοιτούσαν με περιέργεια καθώς διάβαζα , τα κορίτσια περισσότερο ταυτιζόταν με τη Ροζώ... και οι δύο ομάδες όμως, όταν τους ζήτησα να αποτυπώσουν τη Ροζώ ή μια καλή πράξη που θα έκαναν εκείνα αν γινόταν για μέρα "Ροζώ", ζωγράφισαν τη Ροζώ μόνη με τη μπέρτα και τη μάσκα της ή με το Ζορό (και πολλές καρδούλες ανάμεσά τους!!)

Το δεξί χέρι για κάθε εκπαιδευτικό ένα καλό βιβλίο, κι αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα καλά βιβλία που απευθύνεται στη νηπιακή και πρώτη σχολική ηλικία. (Εκδόσεις Ψυχογιός, σειρά Φραουλίτσα)

Ένα βιβλίο δίνει πάντα αφορμή για συζήτηση και αποτύπωση σκέψεων - δημιουργία στην τάξη.

Μερικές από τις ζωγραφιές των παιδιών:

Ομαδική εργασία: Μουσική σκηνή

Μιλώντας για τη μουσική και τα μουσικά όργανα, στήσαμε τη δική μας συναυλία με πολλά μουσικά όργανα, μουσικούς, τραγουδιστές και φυσικά κοινό...

Τα παιδιά ζωγράφισαν όλα αυτά σε χαρτιά που δεν χρειαζόμασταν πια (οικονομία και οικολογία ταυτόχρονα) και έπειτα έκοψαν και κόλλησαν όσα έκαναν σε χαρτόνι 50x70 , το οποίο είχαν πρώτα σχεδιάσει την μουσική σκηνή. 

2ο Φεστιβάλ Ανακύκλωσης, Δ.Ε.Θ.: η συμμετοχή μας.

Ένα γεμάτο τριήμερο στη Δ.Ε.Θ, Περίπτερο 8, στο 2ο Φεστιβάλ Ανακύκλωσης του Δήμου Θεσσαλονίκης...παρακάτω η συμμετοχή του σχολείου μας, με το περιβαλλοντικό πρόγραμμα "Τα σκουπίδια μου περιορίζω και ταξίδι στην Τέχνη αρχίζω", στο τοπικό θεματικό δίκτυο : "Το ταξίδι των σκουπιδιών"! 

7ο ολοήμερο Νηπιαγωγείο Θεσσαλονίκης, 1ο τμήμα.

Η αγαπημένη της γιαγιάς

Η Αμυγδαλιά

Η ελπίδα

Βόλτα στο πάρκο

ο Αρλεκίνος

Λιβάδι με παπαρούνες

Τα κάλαντα

Λιομάζωμα

Χιονοπόλεμος

Γιορτή μητέρας: "Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς"

Φέτος διαβάσαμε το "Χάρτινο καραβάκι της μαμάς", με αφορμή τη γιορτή της μητέρας. Με απλά λόγια, καταρρίπτει τον μύθο ότι οι γονείς τα ξέρουν όλα. Αντίθετα, πολλές φορές μαθαίνουν και οι ίδιοι από τα παιδιά τους. Παιδευτήκαμε να μάθουμε κι εμείς να κάνουμε καραβάκια από χαρτί και τα χρωματίσαμε κι εμείς (τα παιδιά εννοείται) με νερομπογιές. Μετά ζωγράφισαν θάλασσα κι έβαλαν μέσα της να ταξιδέψει το καραβάκι τους. Μέσα η κάρτα έγραφε ένα στιχάκι που πρόχειρα έγραψα εκείνη τη στιγμή, εμπνευσμένη από το βιβλίο:

"Με τη βαρκούλα που έφτιαξαν τα δυο μου τα χεράκια

έλα να ταξιδέψουμε μανούλα μου μαζί,

πράγματα να μάθουμε σε νέα λιμανάκια,

δασκάλα να ‘μαι πότε εγώ και άλλοτε εσύ."

Και στη συνέχεια ζωγραφίσανε τη μαμά τους, παρακάτω κάποια από τα πορτρέτα: