Μαθαίνω το όνομά μου...

Η ιδέα που ακολουθεί είναι της συναδέλφου μου, που φέτος μοιραζόμαστε την τάξη, κα. Γιώτα Τσιγκρή. Η Γιώτα σχεδίασε τις καρδιές, τα παιδιά της έκοψαν όπως μπορούσαν...έπειτα κόλλησαν το όνομα και το σχολείο. Το σκεπτικό είναι να πάρουν τα παιδιά στο σπίτι την καρδιά με το όνομα και το όνομα του σχολείου και έτσι όλα τα παιδιά να συνηθίσουν τη γραφή του ονόματός τους και να μπορούν να το αναγνωρίζουν μέσα από άλλα. 

Το σχολείο μου...

Κι αφού χθες ετοιμάσαμε τα σχολικά λεωφορεία μας, σήμερα ζωγραφίσαμε το σχολείο μας...

Άλλα παιδιά χρωμάτισαν την αυλή, άλλα τον ουρανό, άλλα σχεδίασαν το σχολείο μας (συστεγαζόμαστε με δημοτικό, γι'αυτό και ζωγράφισαν ένα μεγάλο σχολείο), άλλα ζωγράφισαν μαθητές με τσάντες, άλλα αυτοκίνητα που περνάν έξω από το σχολείο μας και στο τέλος κάναμε τα κάγκελα της αυλής μας...και φυσικά, ένα σχολικό που φτιάξαμε χθες με χάρτινο πιάτο, που μπορείτε να τα δείτε εδώ.

Ήταν και μια καλή ευκαιρία, για να δούμε ποιος και κατά πόσο χειρίζεται καλά το ψαλίδι!

Καμαρώσαμε την εργασία μας στο τέλος...η πρώτη μας ομαδική για φέτος..

Back to school...

Φέτος πίσω στο νηπιαγωγείο μας έφερε το σχολικό....ανυπομονούσαν τα νηπιάκια μας να πιάσουν υλικά στα χεράκια τους...και ξεκινήσαμε με κάτι απλό...

Κόψαμε χάρτινα πιάτα στη μέση και αφαιρέσαμε ένα τμήμα...

 Τα παιδιά έβαλαν κόλλα σε όλη την επιφάνεια και κόλλησαν κίτρινα γκοφρέ χαρτάκια.

Κολλήσανε παράθυρα και ρόδες....

...και επειδή έλειπε ο οδηγός...

...το κάθε παιδί ζωγράφισε τον εαυτό του για οδηγό!

τα περισσότερα παιδιά δεν ξέρουν να γράφουν, οπότε την ετικέτα τους την έγραψα στον υπολογιστή: "ΣΧΟΛΙΚΟ".