Στο πνεύμα των ημερών και προσπαθώντας να κατανοήσουμε τι είναι ο πόλεμος, ασχοληθήκαμε με τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο "Γκουέρνικα".
Έδειξα στα παιδιά τον πίνακα στην παρεούλα και τους ζήτησα να μου πουν τι έβλεπαν. Μου είπαν ότι πρόκειται για έναν πίνακα ζωγραφικής. Ρώτησα στη συνέχεια να μου πουν τι βλέπουν σε αυτόν τον πίνακα. Το πρώτο που μου είπαν ήταν ότι βλέπουν μια αγελάδα. Όταν ρώτησα αν έχει η αγελάδα κέρατα, μου είπαν όχι είναι ο Μινώταυρος, για να καταλήξουμε τελικά στον ταύρο. Ρώτησα αν γνωρίζουν ποια χώρα είναι γνωστή για τις ταυρομαχίες της και μου απάντησαν "η Ισπανία".
Η επόμενη ερώτηση ήταν τι θέλει να μας πει και τι βλέπουμε; Είπαν ότι βλέπουμε ανθρωπάκια, σαν κακοί, σαν να ντρέπονται, σαν να φοβούνται, σαν λυπημένοι.
Τι άλλο βλέπουμε; Όταν γυρίσουμε ανάποδα τον πίνακα, βλέπουμε έναν άνθρωπο και όχι έναν βάτραχο. Είναι τρομαγμένος, επειδή είδε τον ταύρο. Είδαν και έναν λύκο που προσπαθεί να φάει τον ταύρο...όχι τελικά είναι άλογο. Είδαν μια λάμπα, ένα βιβλίο, μερικούς ανθρώπους που πέθαναν, γιατί είναι πεσμένοι και έχουν σπασμένα σπαθιά και ένα πόδι.
Είδαν και μια γυναίκα (την αναγνώρισαν από τα μαλλιά) , που κρατάει έναν άλλον άνθρωπο μικρό, μάλλον μωρό. Η γυναίκα είναι μια γιαγιά ή μια μαμά, που κρατάει το μωρό της στην αγκαλιά. Είναι τρομαγμένη επειδή είδε τον ταύρο και μάλλον κλαίει, γιατί πέθανε το μωρό της. Άλλα παιδάκια είπαν ότι το μωρό έχασε το σπίτι του και η γυναίκα το βοηθάει να το βρει.
Χρώματα: μαύρο, άσπρο, γκρι, κίτρινο, καφέ. Έχει και σχήματα ο πίνακας. Είπαν ότι είναι ένας "πολεμικός πίνακας".
Τι πρέπει να ζωγραφίσουμε εμείς; Χέρια, κεφάλια, πόδια, ένα άλογο και ό,τι άλλο παρατηρήσαμε...
Έτσι, ξεκινήσαμε με τα παιδικά χεράκια... κάναμε πρώτα τα δικά μας χεράκια σε εφημερίδα. Τα ίδια τα παιδιά τα σχεδίασαν και τα έκοψαν.
Μόλις τελειώσαμε την ομαδική, είδαμε σε 3D βίντεο του συγκεκριμένου πίνακα στο youtube και στη συνέχεια τα παιδιά προσπάθησαν να αποτυπώσουν ό,τι τους έκανε εντύπωση ατομικά στο δικό τους χαρτί. Το βίντεο μπορείτε να το δείτε
εδώ.
Και η διακόσμηση της πόρτας μας για την 28η Οκτωβρίου...
